Een nieuwe wind voor Genk

Zorg nodig hebben is soms een harde dobber om te verwerken. Niet alleen omdat het vaak een rem is op je dagelijkse leven. Het laat ook sporen na op financieel en mentaal vlak. “Zorgbehoevend zijn”, is iets wat we allemaal willen vermijden. Maar als we oud genoeg mogen worden, overkomt het iedereen. Anderen hebben zorg nodig na een ziekte, ongeluk of worden zorgbehoevend geboren. Het recht op zorg is een mooie verwezenlijking van onze samenleving. Niemand hoeft zich er voor te schamen. En toch is het voor sommigen moeilijk om de eerste stap te zetten.

De N-VA wil de stap naar zorg makkelijker maken voor alle Genkenaren. We richten het “Huis van de Zorg” op. Een huis dat de antwoorden zoekt op al jouw zorgvragen. Waar heb je recht op? Bij wie kan je terecht voor concrete zorg voor jouw probleem? Hoe kunnen we tegemoetkomen aan de wens van ouderen om zolang mogelijk thuis te blijven wonen? Maar ook: welke premies zijn er voor jouw kind met een handicap? Waar heb je als mantelzorger recht op en hoe kunnen we jou ondersteunen? Zijn er vrijwilligersorganisaties in jouw buurt die je bij de zorg kunnen helpen? En om zeker te zijn dat niemand tussen de mazen van het net glipt, contacteren we de 12.000 Genkse senioren persoonlijk.

Zorgverstrekking in ons land is kwalitatief hoogstaand, maar te vaak een doolhof. Wij zorgen voor ervaren gidsen die jou wegwijs maken en helpen bij de juiste keuzes. Omdat iedereen een helpende hand kan gebruiken in moeilijke tijden. Gelijke dienstverlening, bereikbaar voor iedere Genkenaar.

"Wat je zaait, zal je ook oogsten." Het is een eenvoudige wijsheid die je ook in de integratie- en subsidiepolitiek van de stad kan toepassen. De iets ouderen onder ons herinneren zich een Genk waarin we samenleefden volgens het principe “in de mijn zijn we allemaal zwart”. Een tijd met problemen, maar ook met wederzijds respect. De verdeeldheid in Genk is er niet vanzelf gekomen. Ze is het gevolg van een bewuste politiek. Gelukkig kunnen we die ook omdraaien.

In het verleden subsidieerde dit stadsbestuur gul conservatieve - en zelfs extremistische - organisaties die er alles aan doen om “andere” Genkenaars binnen hun gemeenschap en nationaliteit te houden. Dit heeft een electoraal voordeel voor de partij die subsidies uitdeelt. Plaats een vertegenwoordiger van die gemeenschap op je lijst en je haalt meteen een rits aan stemmen binnen. De maatschappelijke kost van dit systeem is echter zeer hoog. Samenleven wordt steeds moeilijker.

We zaaien geen verdeeldheid en segregatie meer. Wie beroep wil doen op subsidies van de stad, moet openheid en respect betonen naar de hele Genkse bevolking die deze subsidie financiert. Polarisatie bestrijden doe je niet door problemen af te kopen. Wel door met open vizier juiste keuzes te maken. Wie enkel volgens zijn statuten pleit voor integratie en verder segregatie voedt, zal het zonder financiële steun van de stad moeten doen.

Respect hebben voor elkaar in Genk en voor het publiek domein. Niemand staat daar boven. Het is een basisingrediënt voor een fijne stad waar het goed wonen is. Genk is een mengelmoes van afkomsten. Dat is een uitdaging, maar het is ook een mooie troef. Je kan een wereld van smaken, kleuren en ideeën ontdekken in onze stad. En je kan ze vooral met elkaar in dialoog laten gaan.

Maar dat betekent wel dat we een gemeenschappelijk platform moeten hebben waarop die dialoog zich afspeelt. Voor de N-VA bestaat dat platform uit twee belangrijke elementen: de normen en waarden van de verlichting en het Nederlands. Principes als de gelijkheid van man en vrouw, de absolute scheiding tussen kerk en staat, holebi-rechten... Daar wordt niet over gedebatteerd. Net als over het belang van het Nederlands in het dagelijkse leven en op de arbeidsmarkt. Daarnaast is er alle ruimte voor culturele en persoonlijke eigenheid.

De N-VA eist ook respect voor het publieke domein waarin we elkaar ontmoeten. Sluikstorten is een probleem in onze stad. Wie niet horen wil moet voelen. De N-VA diende een wet in die het mogelijk maakt om sluikstorters te laten meehelpen in de opkuis. Wie weigert, krijgt automatisch de hoogste boetes. Voor wie het openbaar domein niet respecteert, is er nultolerantie. Dat geldt overigens ook voor trouwstoeten of andere gelegenheden waarbij de openbare weg wordt geblokkeerd en men de vrijheden van anderen niet respecteert.

Je thuis voelen, begint bij je veilig voelen. Dat moet kunnen in Genk. Concreter: dat moet kunnen in alle Genkse buurten en wijken. We geven geen enkele straat op, zoals we geen enkele Genkenaar opgeven. In onze aanpak bestaat geen “kleine criminaliteit”. Wat gemakshalve onder die noemer wordt omschreven, zorgt voor een angstklimaat bij de Genkenaar. We zien niets door de vingers, maar kiezen resoluut voor een lik-op-stukbeleid. Verslaafden moeten we naar een goede hulpverlening begeleiden, dealers moeten naar de rechtbank.

De eerste partner in veiligheid is de burger zelf. Via de oprichting van Buurt Informatie Netwerken (BIN), zorgen we voor een vlotte communicatie met de politiediensten en grijpen we sneller in. Voor het probleem groeit en moeilijker aan te pakken valt. We bouwen samen aan een veiligheidscultuur in de stad.
We stellen jammer genoeg vast dat verkeersveiligheid in Genk een groot probleem is. Genk staat immers op de elfde plaats van de dertien Vlaamse centrumsteden. En in tegenstelling tot de andere steden verbetert de verkeersveiligheid in Genk niet. Wel integendeel. De N-VA gaat daarom resoluut voor een veiliger verkeer in Genk, in de eerste plaats rond de vele scholen in onze stad.

Ook de technologie kan een steun zijn in de strijd voor meer verkeersveiligheid en tegen criminaliteit. Een gordel aan slimme camera's die nummerplaten herkennen en sluikstorters en criminelen helpen identificeren. Daarnaast installeren we veiligheidscamera's, gericht op criminele hotspots in de stad. Camera’s werken camera's ontradend om inbraken en andere criminele feiten te plegen. Een veiligheidscamera verhoogt ook de pakkans en verlaagt de pogingen tot inbraak. Dat is dubbele winst voor de Genkenaar.

We kunnen het blijven ontkennen en met de mantel der hypocrisie toedekken. We kunnen het steeds weer een racistisch probleem noemen en andere oorzaken ontkennen. Maar we kunnen er gelukkig ook iets aan doen. Taalachterstand wordt vooral veroorzaakt doordat het niet als een prioriteit wordt gezien door het beleid. En het beleid investeert niet in alle kinderen.

Nochtans is taalachterstand de oorzaak van veel problemen. Kinderen slepen die achter- stand een hele schoolcarrière met zich mee. Vanaf de kleuterklas voelen ze zich niet thuis in de klas. Ze komen niet in de juiste richting terecht, worden schoolmoe en hebben een te laag of geen diploma. De gevolgen laten zich raden. Genk is niet toevallig de stad met zowat het hoogste armoedepercentage in Vlaanderen. Het probleem aanpakken ligt electoraal vaak moeilijk voor sommige partijen. De remedies van het verleden hebben het probleem van de taalachterstand niet kleiner gemaakt. Integendeel, zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Bij de N-VA geloven we dat ieder kind potentieel heeft en willen we kansen bieden om dat potentieel maximaal te benutten.

Kleuters en jonge kinderen met taalachterstand willen we voortaan eerst een jaar intensief Nederlands leren voor we ze laten instromen in het regulier onderwijs. Op die manier kunnen ook leerkrachten in alle scholen zich concentreren op hun kerntaak: het doorgeven van kennis. We vragen een jaar, maar geven hen de gelijke kansen terug die ze verdienen.

Genk heeft vandaag meer dan twaalf procent sociale woningen. Dat percentage is één van de hoogste in heel Vlaanderen. De overheid vraagt ieder gemeentebestuur om negen procent sociale woningen te voorzien. Veel rijkere steden en gemeenten komen jammer genoeg niet eens in de buurt van die vraag.

De N-VA is voorstander om sociaal wonen kwalitatiever te maken, maar wil die twaalf procent zeker niet overschrijden. We willen voluit inzetten op andere maatregelen om de wachtlijst in te korten.

De Vlaamse Regering heeft een pakket instrumenten ontwikkeld om mensen te helpen een woning te vinden op de reguliere huurmarkt, zoals bijvoorbeeld de Vlaamse Huurpremie. Momenteel vraagt minder dan tien procent van de Genkenaars die op een sociale woning wachten, die premie aan. Het stadsbestuur moet Genkenaren die hiervoor in aanmerking komen, daarom ondersteunen. Ook moet het stadsbestuur huurders van sociale woningen begeleiden om door te stromen naar de reguliere woningmarkt wanneer hun financiële situatie dit toelaat.

Sociale woningen moeten prioritair naar de gezinnen gaan die er het meest nood aan hebben. We stellen echter vast dat dit niet altijd gebeurt. Sommige huurders van een sociale woning zijn eigenaar van vastgoed in het buitenland. Toch wordt hier vandaag niet op gecontroleerd. In sommige gevallen blijken huurders van een sociale woning er in de praktijk zelfs niet te wonen. Daar is een woord voor: domiciliefraude. Dit kan niet voor de N-VA! Wie fraudeert, verdient onze solidariteit niet. Vreemd eigenlijk dat andere politieke partijen het hier niet mee eens zijn.

We moeten er niet flauw over doen. Het gemiddeld inkomen van de Genkenaar is laag in vergelijking met de rest van Vlaanderen. Dat heeft uiteraard ook gevolgen voor de financiële mogelijkheden van de stad. Zeker als je rekening houdt met het feit dat het stadsbestuur graag investeert in grootse projecten die niet meteen de belangen van de Genkenaar dienen. Maar ook zonder die verliesposten, kunnen we als stad beter doen.

Niet door mensen te gaan ontslaan. De N-VA voorziet geen ontslagen in het ambtenarenapparaat. Laat je niets wijsmaken. Maar wel op de meest natuurlijke manier. Door jonge enthousiaste starters die in onze stad studeren of uitvliegen naar een eigen woonst, alle redenen te geven om in Genk te blijven. Als de Genkenaar sterker wordt, geldt dat ook voor de stad. Vandaag trekken veel jonge tweeverdieners weg uit de stad. Solidariteit moet er niet alleen zijn voor wie het moeilijk heeft. Het moet er ook zijn voor jongeren die we een vliegende start willen geven. Daar wordt op langere termijn iedereen beter van.

Concreet willen we hen betaalbare woonkansen en ondersteuning aanbieden. Bij nieuwe verkavelingen moeten zij vooraan in de rij staan. We willen de stadsvlucht ook aanpakken door jongeren rechtstreeks te bevragen en niet langer boven hun hoofden beslissingen te nemen: waarom vertrekken ze en wat kunnen we er aan doen? Investeren in Genk, is investeren in mensen.

Ondernemers ondersteunen

We willen een centrum met minder beton, vol groen en bloemen. Een centrum met een eigen DNA waar het gezellig winkelen is, zorgt voor een ultieme stadsbeleving voor elke Genkenaar. Speeltuinen, avondmarkten, pop-ups kunnen bijdragen aan een sterke kern. Hierbij vergeten we zeker de handelskernen buiten het centrum niet: de Stalenstraat, de Hoevezavellaan, de Vennestraat, ...

Eén strategisch plan, één citymarketing strategie. We zorgen dat alle (handels)kernen hun unieke troeven uitspelen, mekaar aanvullen en zo versterkt worden in hun beleving en aantrekking.

Een transparant en uniform parkeerbeleid moet zorgen voor betere parkeermogelijkheden in Genk-centrum. Leegstand willen we aanpakken door in overleg te gaan met de lokale ondernemers.

Pestbelastingen of infrastructuurwerken zonder voorafgaand overleg jagen ondernemers weg uit Genk. N-VA engageert zich om de lokale handelaars maximaal te betrekken bij dergelijke beslissingen.

Eén centrummanager biedt de handelaars een duidelijk aanspreekpunt en zorgt voor rechtstreeks overleg. Omgekeerd willen we ook ondernemerscoaches of horecacoaches aanstellen om jonge starters te begeleiden bij hun eerste stappen in de ondernemerswereld, want een ondernemende stad, is een welvarende stad.

Vlaanderen investeert in Genk

In het verleden is veel grote industrie uit Genk vertrokken. Eerst waren er de mijnen die sloten, een paar jaar geleden deed ook de Ford-fabriek de deuren dicht, ... Dit had niet alleen een zware impact op de werknemers van deze bedrijven, maar ook op toeleveranciers.

Met steun van de N-VA-ministers in de Vlaamse Regering werden initiatieven als Torpark, Energyville en de T2-campus ontwikkeld. N-VA Genk wil verder gaan op dit elan.
Het huidige Strategisch Actieplan voor Limburg in het Kwadraat (SALK) loopt af in 2019. Onder Vlaams Minister-President Geert Bourgeois werd al 51,9 miljoen euro voor Genk voorzien. We willen dat dit strategisch actieplan ook na 2019 de nodige middelen krijgt. Zo zorgen we ervoor dat de gedane investeringen echt renderen voor Genk.

De reconversie van de voormalige Ford-terreinen is in volle gang. Op termijn kunnen hier 2.500 nieuwe jobs gecreëerd worden. Ook de verschillende initiatieven op mijnsites, zoals Torpark, zetten Genk op de kaart als een stad om te ondernemen. N-VA Genk wil deze initiatieven blijvend ondersteunen en ze ten goede laten komen van de Genkenaars. In de loop van komend jaar zullen de aangekondigde geluidsschermen langs de E314 in Genk, als gevolg van een onderzoek naar de woonzones met de zwaarste geluidsbelasting in Vlaanderen, ook geplaatst worden. Ze zullen in de omgeving van Waterschei in totaal 2,5 kilometer overbruggen.

Onze jeugd is onze toekomst

We willen hen laten opgroeien in een veilige en welvarende stad. Een stad waar gelijke kansen en respect voor elkaar centraal staan. Om deze gelijke kansen te garanderen is het nodig extra in te zetten op de kennis van de Nederlandse taal.

Ook willen wij inzetten op meer beleving door horeca en uitgaansmogelijkheden te stimuleren. 

N-VA Genk wil inzetten op de betrokkenheid van alle Genkse jongeren. We gaan hen aanmoedigen om uitdagingen aan te gaan. Hen stimuleren zelf de handen uit de mouwen te steken. Zo laten we hen in de beschermde omgeving van hun jeugdhuis, vereniging of jeugddienst allerlei vaardigheden ontwikkelen zoals discipline, ondernemerschap en organisatievermogen.

Onze jeugd moet zich makkelijk kunnen verplaatsen. Daarom mag het openbaar vervoer verder worden afgestemd op de verplaatsingsnoden. De fiets stimuleren we van kindsbeen af. Jong geleerd is oud gedaan, en het is gezond voor lichaam en milieu. N-VA Genk, voor en door jongeren!